Η διαφορά ανάμεσα στον τοπικό νου και τον μη τοπικό νου είναι η διαφορά ανάμεσα στο συνηθισμένο και ασυνήθιστο.
Ο τοπικός νους είναι προσωπικός και ατομικός για τον καθένα από εμάς. Συντηρεί το δικό μας " αυτοκαθοριζόμενο εγώ" που περιπλανάται μέσα στον κόσμο ως σκλάβος των συνηθειών του.Λόγω της ίδιας της φύσης του , ο τοπικός νους, μας διαχωρίζει από το σύνολο της δημιουργίας. Υψώνει τείχη γύρω μας και πολλοί από εμάς αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να τα υπερασπιστούμε, έστω κι αν αυτό συνεπάγεται την αποκοπή μας από τα βαθύτερα νοήματα και την αίσθηση της ευτυχίας που βιώνουμε όταν νιώθουμε κομμάτι του σύμπαντος.
Ο τοπικός νους ειναι εξαντλητικός και ορθολογικός χωρίς αίσθηση υπέρβασης ή δημιουργικότητας.
Απαιτεί συνεχή προσοχή και επιδοκιμασία και συνεπώς είναι ευάλωτος στον φόβο την απογοήτευση και τον πόνο.
Ο μη τοπικός νους από την άλλη, είναι καθαρή ψυχή ή πνεύμα , γνωστά ως συμπαντική συνείδηση .Λειτουργώντας έξω από τα όρια του χώρου και του χρόνου, είναι η μεγάλη οργανώτρια και ενοποιητική δύναμη του σύμπαντος, άπειρη σε έκταση και διάρκεια.
Λόγω της ίδιας του της φύσης, ο μη τοπικός νους συνδέει μεταξύ τους όλα τα πράγματα, επειδή είναι όλα τα πράγματα!
Δεν απαιτεί προσοχή , ενέργεια ή αποδοκιμασία.Είναι ολοκληρωμένος από μόνος του και γι αυτό ελκύει αγάπη και αποδοχή.
Ως ανθρώπινα όντα,συνηθίζουμε να σκεφτόμαστε τα ατομικά μας " εγώ" δίχως να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία ή να εκτιμούμε το ανώτερο συμπαντικό " εγώ" το οποίο αποκαλείται συμπαντική ψυχή.
Η χρήση της λέξης "εγώ" αποτελεί απλά ένα ευφυές σημείο αναφοράς που χρησιμοποιούμε προκειμένου να οριοθετήσουμε τη δική μας μοναδική εκδοχή μέσα στη συμπαντική ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου