Όλοι μας είμαστε θεραπευτές και θεραπευόμενοι κατά κάποιο τρόπο, όπως όλοι μας είμαστε ταυτόχρονα δάσκαλοι και μαθητές.

Υπάρχει η τάση  να κατευθύνουν  τη γνώση , πως ο θεραπευτής  θα θεραπεύει άλλους, σε αντίθεση, πως ο θεραπευτής θα θεραπεύει αυτόν τον ίδιο.

Τι διαφορετικό υπάρχει στο να έχεις το « δώρο/χάρισμα»  του θεραπευτή από το να έχεις την ικανότητα του θεραπευτή?

Έχει ο θεραπευτής « σκιά»?

Γνωρίζουν όλοι τις βασικές ενεργειακές δυναμικές του να είσαι θεραπευτής , όπως εξάντληση /κάψιμο?

Πόσοι κάνουν λάθος και νομίζουν η δικιά τους προσωπική κρίση  είναι θεραπευτική κρίση?

Πόσοι αυτή τη κρίση την μετατρέπουν σε ιερό-μυστηριακό ταξίδι, σε αντίθεση με μάθημα στο σχολείο που λέγεται Γη?

Πολλοί περνάνε μία κρίση και αυτό νομίζουν είναι το κάλεσμα του τραυματισμένου θεραπευτή.

Τι είναι ο τραυματισμένος θεραπευτής?
Πως ανα-γνωρίζετε το κάλεσμα του θεραπευτή ?
Έχουμε κάνει το θεραπευτή να φαντάζει μυστηριακός και μυσταγωγικό, αλλά έτσι είναι?

Γιατί έχουμε την ανάγκη , εμείς οι θεραπευτές να μας δούμε κάτι σαν ευλογημένους? Δηλαδή υπάρχουν άλλοι που δεν είναι? Eχουμε σκεφτεί ποτέ ότι  οι γιατροί είναι ευλογημένοι? Γιατί είναι οι θεραπευτές?
Έχει δημιουργηθεί  μία μυθοπλασία γύρω από το θεραπευτή ότι είναι μυσταγωγικός , αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Ως θεραπευτές, έχετε σκεφτεί πόσο σημαντική είναι η σκιώδης πλευρά του θεραπευτή?
Η τρέχεις να θεραπεύσεις άλλους , ενώ δεν έχεις εξετάσει τον ίδιο σου τον εαυτό? Τον έχεις ανακαλύψει? Έχεις δει την πίσω πορτούλα  της φύσης του αρχέτυπου του θεραπευτή? Ποιοι είναι οι ηθικοί κώδικες ενός θεραπευτή? Πως ονομάζεις τον εαυτό σου θεραπευτή?
Υπάρχουν  συγκεκριμένα αρχετυπικά πρότυπα που φαίνονται να εφοδιάζουν με μία ομπρέλα κάτω από την οποία ένα άτομο θεωρεί ως αλήθεια μία ποιότητα καλοσύνης, η οποία  ενώ προωθείται από το αρχέτυπο του θεραπευτή, ίσως να μην ΕΙΝΑΙ  Ο ΙΔΙΟΣ ΣΑΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ.
Με άλλα λόγια δε μπορεί να συμπεραίνετε ότι επειδή είστε θεραπευτής , δεν έχετε σκιά! Ή ότι οι προθέσεις είναι αγνές βοηθώντας ένα άλλο πρόσωπο. ή ακόμα να συμπεραίνετε ότι είστε θεραπευτές ακόμα και αν/να γνωρίζετε  θεραπευτικές τέχνες. Γνωρίζετε ως θεραπευτές πώς να αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις? Πώς να αναπτύσσετε την συμπόνια προς τον εαυτό σας όταν αισθάνεστε ότι ανήκετε στους άλλους αλλά ίσως όχι στους εαυτούς σας? Γιατί χρειάζεται ένας θεραπευτής να δείχνει ή ακόμα και να είναι εξαντλημένος ( ψυχικά, οικονομικά, σωματικά ) για να αποδείξει πόσο αφοσιωμένος είναι ή πόσο καλός είναι ή πόσο καλά προσφέρει τη θεραπεία ? .Πόσες φορές δεν έχω ακούσει : είμαι εξαντλημένος/η!  ( σαν να ακούω εκμεταλλεύτηκαν την καλοσύνη μου! )

Η περίοδος που διανύουμε υπάρχει για να ανακαλύψουμε και όχι για να ξανα-ανακαλύψουμε την πολυπλοκότητα των εσώτερων δυνάμεων μας. To ξανά είναι περιττό διότι απλά ποτέ δε γνωρίζαμε για αυτά τα μέρη του εαυτού μας.

Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας , και να μας δούμε από διαφορετική οπτική γωνία.

Αυτό που χρειάζεται η εποχή μας τώρα είναι  ψυχοδυναμικούς,πνευματικούς, μαιευτήρες και μαίες.

Οι θεραπευτές είναι αυτό ακριβώς : Οι  μαίες και μαιευτήρες μεταξύ των διαστάσεων, μεταξύ των ευθυγραμμίσεων και εναρμονίσεων του πνεύματος, του σώματος και της ψυχής. Έτσι το κάλεσμα για να γίνεις θεραπευτής στην πραγματικότητα  είναι το κάλεσμα για τη δικιά σου αφύπνιση, έτσι ώστε στην πορεία  να αναπτυχθείς με τέτοιο τρόπο ώστε να εκμαιεύσεις πλέον , αυτό ακριβώς που χρειάζεται ο άλλος για τη θεραπεία του. Να εκμαιεύσεις τη δικιά του αφύπνιση. Θα θεραπεύσεις πλέον  αυτό ακριβώς που χρειάζεται να θεραπευτεί.